Jak często występuje dysleksja?
Dysleksja jako rozwojowe zaburzenie uczenia się występuje częściej u chłopców, którzy mogą być kierowani do specjalistów także ze względu na współwystępowanie ADHD lub problematycznych zachowań eksternalizacyjnych. W badaniach epidemiologicznych proporcja mężczyzn z dysleksją do kobiet z tym zaburzeniem waha się od 1,5;1 do 3;1 (ICD 11, 2018;Krasowicz -Kupis, 2019).
Jak powstaje dysleksja?
Dysleksja jest uwarunkowana biologicznie. Najważniejsze deficyty poznawcze stwierdzone w dysleksji obejmują:
- deficyt fonologiczny (obniżony poziom przetwarzania fonologicznego)
- deficyt tempa nazywania
Ponadto:
- deficyty sensoryczne (obniżony poziom przetwarzania sensorycznego)
- deficyty pamięci krótkoterminowej i roboczej
- deficyty uwagowe
Objawy dysleksji
Dysleksja oznacza deficyt czytania, a konkretnie poprawności i tempa dekodowania. Rozpoznaje się ją w okresie nauki w szkole podstawowej. Może się zdarzyć, że problemy ujawnią się w wieku późniejszym, gdy ograniczenia jednostki nie pozwolą jej na poradzenie sobie z rosnącymi wymaganiami edukacyjnymi. Objawy dysleksji muszą mieć charakter trwały, czyli występować co najmniej od sześciu miesięcy niezależnie od prowadzonych działań pomocowych. Dysleksja charakteryzuje się tym,że trudności w nauce utrzymują się w czasie, są uporczywe, pomimo odpowiednich warunków i wsparcia edukacyjnego.
Czynniki wykluczające diagnozę:
- niepełnosprawność intelektualna,
- nieprawidłowy słuch lub wzrok
- zaniedbanie środowiskowe
- brak biegłości dziecka w języku, w którym prowadzone jest nauczanie
- nieodpowiednia metoda nauczania
Źródło: Bogdanowicz M. “O dysleksji”
