Taką diagnozę przeprowadza zespół specjalistów- psycholog i pedagog. Aby przeprowadzić taką diagnozę nie trzeba żadnego skierowania, jednak często rodzice są kierowani na diagnozę przez nauczycieli, którzy obserwując na co dzień dziecko , zauważają pewne trudności w uczeniu się czytania, pisania, liczenia.
Zauważenie i wdrożenie odpowiedniego wsparcia dla dziecka, u którego wykryto ryzyko dysleksji lub dysleksję pozwala na zminimalizowanie niekorzystnych skutków trudności oraz zapobiega wystąpieniu wtórnych problemów dziecka. Wtórne trudności, jakie mogą wystąpić przy niezdiagnozowanych problemach dyslektycznych to np. spadek motywacji do nauki, obniżenie samooceny z powodu porażek edukacyjnych, czasem nawet odmowa chodzenia do szkoły.
O wyżej wymienionych trudnościach mówimy wtedy, kiedy pomimo przeciętnych, prawidłowych możliwości intelektualnych, odpowiedniego, stymulującego środowiska dzieci nie mogą w odpowiednim wieku nauczyć się czytania, pisania, liczenia. Trudności wynikające z dysleksji mogą ujawniają się w nauce różnych przedmiotów, np. w nauce języków, matematyki, chemii, , historii, biologii. Słabsze są wówczas też umiejętności związane z koordynacją ruchową, stąd dzieci, u których rozpoznano dysleksję mogą mieć również kłopoty na w-f.
Z reguły są to dwa spotkania, każde z nich trwa minimum dwie godziny. Przeprowadzany jest podczas nich wywiad z rodzicem, ale główna diagnoza polega na wykonaniu szeregu testów psychologicznych i pedagogicznych, które mają za zadanie sprawdzić funkcjonowanie intelektualne oraz percepcyjne dziecka. Po diagnozie wydawana jest opinia z odpowiednimi zaleceniami, która honorowana jest przez szkoły i komisje egzaminacyjne.