W trakcie terapii systemowej rodziny uwaga najczęściej skupia się na łączących członków rodziny relacjach i ich wzajemnych interakcjach. Wspólne poszukiwanie drogi prowadzącej do zwiększenia satysfakcji w problemowym obszarze odbywa się między innymi za sprawą interwencji terapeuty. Polegają one na wprowadzaniu takich informacji, aby członkowie rodziny mogli uzyskać nową perspektywę oglądu danego problemu. W systemowej terapii rodzin ważne jest, aby członkowie rodziny uzyskali nowe informacje o nurtującym ich problemie.
Systemowa terapia rodzin w znacznie większej mierze niż większość kierunków psychoterapii indywidualnej zorientowana jest na cel. Może być on różnorodnie definiowany, w zależności od doświadczanych trudności w życiu rodzinnym, jednak zazwyczaj mieści się on w kategorii poprawy jakości życia rodzinnego lub rozwiązania konkretnego problemu. Ze względu na wielość problemów, których może doświadczać rodzina, przyjmuje się, że kontekst systemowej terapii rodzin jest multidyscyplinarny.
Trudno jest dowodzić o uśrednionym czasie trwania systemowej terapii rodzin. Jest to indywidualna kwestia, jednak istnieje pewne dążenie, aby nie trwała ona dłużej, niż przemawia za tym konieczność. Widać tu pewne podobieństwo systemowej terapii rodzin do krótkich terapii zorientowanych na rozwiązanie problemu. W systemowej terapii rodziny może uczestniczyć każdy członek systemu rodzinnego, również dzieci, niezależnie od ich wieku.
Bibliografia:
Namysłowska I. , Terapia rodzin
Satir V., Terapia rodziny. Teoria i praktyka.
