Zaburzenie lękowe uogólnione

Głównymi  cechami zaburzenia lękowego uogólnionego są:  nadmierne obawy (oczekiwanie pełne niepokoju) i lęk, utrzymujące się przez większość dni w okresie co najmniej sześciu miesięcy, które dotyczą wielu różnych zdarzeń i aktywności. Intensywność, czas trwania lub częstość przeżywania lęku i obaw jest nieproporcjonalna do rzeczywistego lub antycypowanego niebezpieczeństwa związanego z jakimś zdarzeniem. Osoba ma trudność  z opanowaniem obaw i uwolnieniem się od budzących obawy myśli, które zakłócają uwagę podczas wykonywania bieżących zadań. Obawy dorosłych z zaburzeniem lękowym uogólnionym często wiążą się z codziennymi, zwykłymi sprawami dotyczącymi takich sfer jak odpowiedzialność zawodowa, stan zdrowia i finansów , zdrowie członków rodziny, niepowodzenia dzieci lub kwestie o małym znaczeniu (np. wykonywanie porządków domowych, spóźnienie się na spotkanie). Dzieci z zaburzeniem lękowym uogólnionym nadmiernie martwią się o poziom swoich osiągnięć i sprawności. W przebiegu zaburzenia tematyka obaw może się zmieniać.

Zaburzenie lękowe uogólnione

Czym GAD różni się od zwykłego lęku?

Zaburzenie lękowe uogólnione różni się od lęku niepatologicznego kilkoma cechami:

  • obawy w GAD (zaburzenie lękowe uogólnione) są nadmierne i na ogół wyraźnie zakłócają funkcjonowanie psychosocjalne;
  • obawy w większym stopniu dotyczą całości życia psychicznego, są silniej wyrażone i powodują więcej cierpienia, utrzymują się dłużej i często bez wyraźnego czynnika wyzwalającego.  Im większy jest zakres okoliczności życiowych wzbudzających obawy tym bardziej prawdopodobne, że objawy spełnią kryteria rozpoznania GAD;
  • po trzecie codziennym obawom znacznie rzadziej towarzyszą dolegliwości somatyczne (niepokój ruchowy, napięcie, bycie na granicy wytrzymałości). Osoby z lękowym zaburzeniem uogólnionym skarżą się na subiektywnie złe samopoczucie spowodowane stałymi obawami oraz związanym z tym upośledzeniem funkcjonowania społecznego., zawodowego lub na innym, ważnym polu.  Lękowi i obawom towarzyszą co najmniej trzy spośród nastepujących objawów:

niepokój, poczucie napięcia albo bycie na granicy wytrzymałości, łatwe męczenie się, trudności w skupianiu uwagi lub uczucie pustki w głowie, drażliwość, zwiększone napięcie mięśniowe, zaburzenia snu.

U dzieci wymaga się do rozpoznania obecności tylko jednego objawu.

Zaburzeniu lękowemu uogólnionemu często towarzyszą inne stany związane ze stresem. np. zespół jelita drażliwego, bóle głowy.

Źródło:  “Kryteria diagnostyczne zaburzeń   psychicznych, wydanie piąte, Text Revision DSM-5-TR. “Redakcja wydania polskiego Piotr Gałecki.

Potrzebujesz terapii lub konsultacji?

Zadzwoń i umów wizytę Umów wizytę on-line