Jak zachowują się dzieci z mutyzmem?
Dzieci z mutyzmem podczas interakcji z innymi nie odpowiadają, gdy inni zaczynają rozmowę lub nie inicjują rozmowy. Taka sytuacja ma miejsce podczas kontaktów społecznych z dziećmi i z dorosłymi. W domu i w obecności najbliższych członków rodziny dzieci mówią, natomiast popadają w mutyzm już podczas spotkania krewnych drugiego stopnia, np. dziadków, kuzynów. Mutyzmowi selektywnemu często towarzyszy wysoki poziom lęku społecznego. Dzieci często zachowują milczenie w szkole, co powoduje obniżenie stopni i osłabienie osiągnięć w nauce. Brak mowy może zakłócać komunikację społeczną, chociaż zdarza się, że dzieci w celu porozumienia się stosują pozawerbalne środki komunikacji np. chrząkanie, wskazywanie dłonią, pisanie. Niekiedy też okazują chęć nawiązania relacji społecznych i nawet potrafią się w nie zaangażować, jeśli nie wymagają mówienia. Do cech dodatkowych mutyzmu zalicza się wygórowaną nieśmiałość, strach przed zawstydzeniem w sytuacji społecznej, osamotnienie i wycofanie społeczne, przywieranie, kompulsywność, wybuchy złego nastroju, łagodne zachowania opozycyjne. Bardzo często współwystępuje ze społecznym zaburzeniem lękowym.
Mutyzm selektywny zwykle zaczyna się przed 5 rokiem życia, jednak najczęściej to zaburzenie rozpoznaje się po rozpoczęciu nauki szkolnej.
