Wczesne wspomaganie rozwoju odgrywa kluczową rolę w przypadku dzieci z zdiagnozowanymi zaburzeniami w zakresie rozwoju. Gwarantuje ono wsparcie niezbędne do zapewnienia maluchowi jak najlepszych szans na osiągnięcie pełnego potencjału. W tym kontekście istnieją różnorodne terapie skupiające się na stymulowaniu umiejętności rozwojowych dziecka.

Program terapeutyczny wczesnego wspomagania rozwoju to kompleksowy plan działania, który uwzględnia indywidualne potrzeby i możliwości każdego dziecka. Celem głównym jest maksymalne wykorzystanie okresu, w którym mózg malucha jest szczególnie plastyczny i podatny na naukę. Wspomaganie to obejmuje różnorodne dziedziny rozwoju, takie jak motoryka, komunikacja, interakcje społeczne czy zdolności poznawcze.

Czym jest wczesne wspomaganie rozwoju?

Wczesne wspomaganie rozwoju (WWRD) to kompleksowy program terapeutyczny, którego głównym celem jest stymulowanie i wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka w jego wczesnym etapie życia. Program ten skupia się na różnych obszarach rozwoju, takich jak umiejętności społeczne, motoryczne, komunikacyjne, poznawcze oraz psychiczne. Głównym założeniem jest zapewnienie maluchowi optymalnych warunków do rozwijania swoich zdolności i umiejętności już od najwcześniejszych dni życia.

Wczesne wspomaganie rozwoju ma szerokie zastosowanie i może być stosowane nawet u noworodków. Program opiera się na dostosowanych do indywidualnych potrzeb dziecka ćwiczeniach, zabawach i interakcjach, które mają sprzyjać jego postępowi w różnych dziedzinach. Program WWRD nie skupia się tylko na dziecku, ale również na zaangażowaniu rodziców. Wsparcie i uczestnictwo rodziców są kluczowe, ponieważ to oni są blisko dziecka i mogą kontynuować działania terapeutyczne w codziennym życiu.

Wczesne wspomaganie rozwoju trwa do momentu, gdy nie są już obecne wskazania do jego kontynuacji lub gdy dziecko rozpoczyna edukację szkolną. Sesje terapeutyczne odbywają się regularnie, zazwyczaj od 4 do 8 godzin miesięcznie. Niemniej jednak, istnieją sytuacje, w których intensywność sesji może być wyższa, dostosowana do indywidualnych potrzeb i postępów dziecka.

Jakie zajęcia prowadzi się w ramach wczesnego wspomagania rozwoju?

W ramach programu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (WWRD), prowadzone są różnorodne zajęcia terapeutyczne, które mają na celu wszechstronny rozwój malucha. Te zajęcia są dopasowywane indywidualnie do potrzeb i wyzwań, z jakimi dziecko się boryka. Oto przykładowe rodzaje zajęć, które mogą być prowadzone w ramach programu WWRD:

• Zajęcia społeczne – skupiają się na nawiązywaniu relacji z innymi dziećmi i osobami, rozpoznawaniu emocji oraz rozwijaniu umiejętności współdziałania w grupie.
• Zajęcia komunikacyjne – wspierają rozwijanie umiejętności werbalnej i niewerbalnej komunikacji, rozumienia mowy oraz wyrażania myśli i uczuć.
• Zajęcia motoryczne – pomagają w rozwijaniu zdolności ruchowych, koordynacji, sprawności ruchowej i zdolności do precyzyjnych ruchów.
• Zajęcia emocjonalne – wspierają dzieci w identyfikowaniu, wyrażaniu i regulowaniu swoich emocji oraz w zrozumieniu emocji innych osób.
• Zajęcia zmysłowe – koncentrują się na rozwijaniu zdolności percepcyjnych, czyli poprawnym rozpoznawaniu i interpretacji bodźców sensorycznych (np. dotyk, smak, dźwięk).
• Zajęcia intelektualne – wspomagają rozwijanie umiejętności myślenia, logicznego rozumowania, rozwiązywania problemów i przetwarzania informacji.

Ważne jest, że rodzaj i charakter zajęć są dostosowywane do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka. W opracowaniu terapeutycznego programu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (WWRD) uczestniczy zespół specjalistów z Poradni Engram, takich jak pedagodzy, psycholodzy, logopedzi oraz w zależności od potrzeb, inni specjaliści.

Kiedy dziecku jest potrzebne wczesne wspomaganie rozwoju – wskazania

Należy pamiętać, że z WWRD skorzystają maluchy, które mają opinię wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną o potrzebie wdrożenia wczesnego wspomagania rozwoju. Wśród objawów, które powinny skłonić rodziców do wizyty w takiej placówce, można wymienić:

• brak utrzymywania kontaktu wzrokowego, 
• zaburzone umiejętności komunikacyjne,
• nerwowość i płacz,
• trudności w nawiązywaniu kontaktów,
• zaburzone umiejętności motoryczne,
• przeszkody w nabywaniu umiejętności motorycznych czy poznawczych.

Warto wiedzieć, że każde dziecko jest inne, jednak jeśli rodzic zauważy niepokojące symptomy, powinien zadbać o odpowiednią diagnostykę. 

Źródła:

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci

https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/wczesne-wspomaganie-rozwoju