Integracja sensoryczna to proces przetwarzania bodźców sensorycznych, czyli wrażeń płynących z ciała i ze środowiska podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje płynące z receptorów wszystkich zmysłów (czyli zmysłu dotyku, równowagi, czucia głębokiego, węchu, smaku, wzroku i słuchu). Zadaniem prawidłowo funkcjonującego układu nerwowego jest zorganizować te informacje w taki sposób,  aby wykorzystywać je w celowym działaniu. Właściwa integracja sensoryczna jest podstawą prawidłowego rozwoju ruchowego, uczenia się i zachowania.

Nieprawidłowości w obszarze integracji sensorycznej mogą prowadzić do opóźnienia prawidłowego rozwoju dziecka. Często manifestują się utrudnieniami  lub zaburzeniami w procesie uczenia oraz  trudnościami w radzeniu sobie z emocjami.

Nieprawidłowy przebieg procesów integracji sensorycznej często współwystępuje np. z całościowymi zaburzeniami rozwoju (zespól  Aspergera, autyzm), mózgowym porażeniem dziecięcym,  ADHD, zespołem FAS, zespołami genetycznymi.

Niektóre wskazania do terapii SI:

• dzieci nadwrażliwe na bodźce (czuciowe, słuchowe, wzrokowe, węchowe) reagujące na nadmiar bodźców pobudzeniem, agresją, lękiem,
• dzieci poszukujące stymulacji, o obniżonym progu reaktywności na bodźce,
• dzieci przejawiające trudności emocjonalne,
• dzieci z trudnościami w zakresie motoryki małej, manifestujące się problemami związanymi z ubieraniem się, zapinaniem guzików, wiązaniem sznurowadeł, z rysowaniem, pisaniem,
• dzieci z trudnościami w zakresie koordynacji wzrokowo-ruchowej, „niezgrabne” ruchowo

Czas trwania spotkań – 50 min. Spotkania terapeutyczne poprzedzone są wykonaniem całościowej diagnozy procesów integracji sensorycznej, na podstawie której konstruowany jest indywidualny program terapeutyczny.