Afazja

Schorzenia neurologiczne u dzieci i dorosłych mogą objawiać się np. w zaburzeniach rozwoju intelektualnego, językowego, ale również społecznego i emocjonalnego.

Mózg jest narządem, który reguluje wszystkie funkcje życiowe organizmu. Uszkodzenie którejkolwiek z jego części może spowodować zaburzenie funkcjonowania człowieka.

Do najczęstszych czynników neurologicznych powodujących utrzymujące się trudności językowe należą: choroby naczyniowe mózgu (one z kolei mogą powodować udary), wszelkie urazy czaszkowo-mózgowe, guzy mózgu, a także inne incydenty prowadzące do pojawienia się zmian w strukturze tkanki mózgowej, np. stany padaczkowe, czy zatrucia.

Zaburzenie mechanizmów programujących czynności mowy u człowieka, który już uprzednio je opanował, nazywamy afazją. Powoduje ją organiczne uszkodzenie odpowiednich struktur mózgowych.

Afazja

Rodzaje afazji

Jeden z najdłużej istniejących podziałów zaburzeń afatycznych, a jednocześnie najbardziej podstawowy, to ten który wyodrębnia dwa typy afazji: ruchową i słuchową.

  • afazja Brocki
    Inaczej nazywana także afazją ruchową. Jej nazwa pochodzi od ruchowego ośrodka mowy Brocki znajdującego się w korze lewej półkuli mózgu, a konkretnie w tylnej części trzeciego zakrętu czołowego. Uszkodzenie struktur tego właśnie obszaru może powodować trudności motoryczne w programowaniu mówienia, przy jednocześnie możliwym zachowaniu rozumienia mowy.
  • afazja Wernickego
    Określana również mianem afazji słuchowej. Występuje przy uszkodzeniach słuchowego ośrodka mowy Wernickego, mieszczącego się w tylnej części górnego zakrętu skroniowego lewej półkuli mózgu. Zaburzeniu w tym przypadku ulega rozumienie i powtarzanie ze słuchu, przy jednoczesnym zachowaniu płynnych wypowiedzi słownych.

Charakter zaburzeń językowych po uszkodzeniach mózgu może wynikać z lokalizacji powstałych obrażeń. Do głównych symptomów nieprawidłowości mowy należą: nazywanie, powtarzanie i rozumienie. Najczęściej jednak zespoły objawów afatycznych nakładają się na siebie tworząc obraz afazji mieszanej. W przypadku obszernych uszkodzeń kory mózgowej istnieje ryzyko wystąpienia afazji globalnej, inaczej zwanej całkowitą. Zniesieniu ulegają wówczas zarówno zdolności nadawania, jak i odbioru wypowiedzi.

Bibliografia:
Grabias S., 2014, Teoria zaburzeń mowy. Perspektywy badań, typologie zaburzeń, procedury postępowania logopedycznego, [w:] Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, (red.) Grabias S., Kurkowski M., Lublin, Wydawnictwo UMCS
Panasiuk J., 2016, Neurobiologiczne podstawy mowy, [w:] Biomedyczne podstawy logopedii, (red.) Milewski S., Kuczkowski J., Kaczorowska-Bray K., Gdańsk, Wydawnictwo Harmonia Universalis
Panasiuk J., 2014, Afazja – typologia zaburzenia. Interpretacja afazji z perspektywy interakcyjnej,[w:] Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, (red.) Grabias S., Kurkowski M., Lublin, Wydawnictwo UMCS
Panasiuk J., 2013, Afazja a interakcja. TEKST – metaTEKST – konTEKST, Lublin, Wydawnictwo UMCS

Potrzebujesz terapii lub konsultacji?

Zadzwoń i umów wizytę Umów wizytę on-line