Charakteryzuje się wyraźnym i nadmiernym strachem lub niepokojem, który pojawia się w odpowiedzi na wiele sytuacji/miejsc z których trudno byłoby się wydostać, a pomoc – jeśli takowa byłaby wymagana – będzie trudno dostępna lub niemożliwa.
Najcięższe postaci agorafobii zmuszają do stałego przebywania w domu, osoba nie jest w stanie wyjść z domu, jest całkowicie zależna od innych w kwestii opieki, pomocy i zaspokojenia nawet podstawowych potrzeb. Pojawiają się objawy zniechęcenia i depresji. Częste są samodzielnie podejmowane nieodpowiednie strategie samoleczenia w postaci nadużywania substancji psychoaktywnych.
Źródło: “Kryteria diagnostyczne zaburzeń psychicznych, wydanie piąte, Text Revision DSM-5-TR. “Redakcja wydania polskiego Piotr Gałecki.